Pannenkoeken, teacher en lekker ou Jan

Uit betrouwbare bronnen hebben we vernomen dat het enorm lekker weer is in Nederland, arme jullie. Terwijl we dit typen liggen we allemaal in een ligstoel aan het zwembad (met een wijntje in onze hand) en genieten we van de zon en van onze fantastische tijd hier. Want wat hebben we het goed voor elkaar hier. 

Wij (Maaike en Neline) hebben deze week niet hele spannende dingen meegemaakt. Volgens Maaike was het spannendste wat we deden pannenkoeken eten in het winkelcentrum na schooltijd. Goed, misschien was dat niet het spannendst. Wat wel leuk is om te weten is dat die pannenkoeken (2 stuks) nog geen 0,50 cent kostten. Wij waren deze week weer op de Dirk Postma, allebei in graad 5. We hebben gelukkig wat meer lessen kunnen geven; Engels, Kunst en Afrikaans. Maaike gaf twee kunstlessen over Piet Mondriaan, Neline twee Engels lessen over een grammatica-regel met wat foto's uit Nederland erbij. Eén middag na schooltijd aten we dus pannenkoeken, twee andere middagen zaten we hard te typen om de VIAA tevreden te houden en de andere middag liepen we 3 uur lang in een winkelcentrum op zoek naar jurkjes en petten. Met als uiteindelijke resultaat: een softijsje. Geen leuke jurken en geen mooie petten, helaas. 

Deze week zijn wij (Anniek en Jaël) naar Musawenkosi gegaan. We werden maandagochtend gebracht door Saskia. Ze vertelde ons dat de weg ernaar toe ook wel het pad van de dood wordt genoemd, omdat er regelmatig ongelukken gebeuren met grote bussen. Gelukkig zijn wij heelhuids aangekomen. 
Na een korte kennismaking met ons gastgezin en onze spullen daar gebracht te hebben, zijn we naar de school gegaan. Er kwamen gelijk een aantal kinderen naar ons toe die vroegen: "teacher, which grade do you go?". En dat ging de hele dag en de hele week zo door.
We werden gelijk in het diepe gegooid, want Saskia hield een presentatie voor de docenten en dus werd Anniek voor graad 2 en Jaël voor graad 1 gezet. Daar stonden we dan met een klas vol drukke kinderen die van alles van je wilden weten, maar allemaal door elkaar praten in hun eigen stamtaal. Na de kinderen 20 minuten te hebben 'vermaakt' kwamen de docenten gelukkig weer terug. En konden we gelukkig met z'n tweeën verder. De docent van Graad R was er die dag niet en de kinderen waren over graad 1 en 2 verdeeld, dus hebben wij wat spelletjes met ze gedaan. Maar we werden toen al snel geroepen door Saskia voor nog een foto met de principal van de school. We hebben wat gekeken in verschillende klassen. In graad 3 een tekenles gegeven. De juf van die groep vond het wel best en is er lekker vandoor gegaan, dus toen het om 12:00 lunchtijd was, wisten wij niet zo goed wat we moesten doen en aangezien alle kinderen door elkaar praten, werd het er niet heel veel duidelijker op. Na een poosje kwamen we er achter dat de kinderen eerst naar buiten moesten en ze mochten weer naar binnen als het eten was verdeeld. Tijdens het eten was het, op een klein voedselgevecht na, eindelijk even stil. Na de break hebben we bij graad 4 nog een les life skills gegeven en het lied 'Lees je Bijbel, bid elke dag' geleerd. Om half 3 was de school afgelopen en zijn wij vermoeid naar ons gastgezin gegaan, waar we gelijk in slaap vielen. 
's Avonds aan tafel verder kennis gemaakt met ons gastgezin, hele lieve mensen die van alles over ons wilden weten. Na het eten nog even een spelletje gedaan met hun dochter en lekker vroeg naar bed, want wat waren we moe!

Zo ging het eigenlijk de hele week. Als wij buiten waren, kwamen er gelijk een aantal kinderen naar ons toe die vroegen of we alsjeblieft naar hun klas zouden komen. Eén in het bijzonder, dus die noemden we 'teacher'. Aangezien ze hier allemaal namen hebben die wij niet goed kunnen uitspreken. Zodra we een klas instapten vroeg de docent of wij een les wilden geven en liet ons aan ons lot over. Naast een aantal methodelessen hebben we ook een aantal lessen over Nederland gegeven, een aantal danslessen en beeldende vorming. Tussendoor heel wat keren 'dubbel dubbel dip dap' gedaan en tig keer de Nederlandse liedjes gezongen die wij de kinderen geleerd hadden. 
Vrijdag vierde de school Heritage Day. De kinderen mochten de kleren dragen van hun eigen cultuur, er werd gezongen en gedanst. Het was een vrolijk sfeertje! Helaas werden wij om 10.00 alweer opgehaald door Jelte, omdat we 's middags naar de Aros zouden gaan. Na een uitgebreide fotoshoot met ons gastgezin, de kinderen en docenten van de school en heel veel knuffels, lieve briefjes/tekeningetjes, een klas die een liedje voor ons zong en een docent die voor ons bad, gingen we met gemengde gevoelens weer naar Pretoria, terug naar ons luxe leventje... 

We waren weer met z'n vieren. En dat vierden we op de Aros (de Pabo hier). We volgenden drie lessen. De eerste les was een muziekles. Eerst kregen we even een typisch "fout" Afrikaans liedje te horen: Lekker Ou Jan. (Nieuwsgierig? Hij staat gewoon op YouTube;)) Samenvatting van de rest van de les: de docente stond op de tafel te filmen terwijl de klas dansjes moest doen en liedjes moest maken. De volgende twee lessen hebben we twee keer 50 minuten uitgezeten, die waren niet heel erg interessant. En het was weer vrijdag, dus: uiteten! Deze week hebben we het weekend ingeluid met pizza en lasanga. 

Zaterdagochtend stond Jelte (een man die een aantal jaar in Nederland heeft gewoond die in Musawenkosi de boel regelt) om 9:00 bij ons op de stoep. Hij nam ons mee naar een natuurpark van zijn zwager. Het begon met wat we al willen sinds we hier zijn: achterop een pick-up zitten. Zaten we dan, op plastic stoeltjes. Ze gingen de dieren voeren en wij mochten mee. Zebra's, giraffen, struisvogels en beesten waarvan we de namen niet meer zo goed weten, we kregen ze allemaal te zien. En terwijl Jelte voor ons worstjes aan het braaien was, beklommen wij de berg daar. Na een uurtje klimmen op onze gympies (lees: Adidasjes en Toms) waren we boven. Na even genoten te hebben van het uitzicht, wat niet heel erg mooi was vanwege het droge weer, gingen we weer naar beneden. Een goede test of ons evenwicht nog goed was. Want naar beneden lopen op schoenen zonder profiel, over losse stenen en zand is niet heel erg makkelijk. Gelukkig stonden daar broodjes met worst en een lekker koel zwembad op ons te wachten. Om half 4 mochten we nog een keer een rondje door het park maken, met een Nederlandse gids. Het was me het dagje wel. Moe maar voldaan keken we High School Musical met z'n allen en konden we gaan dromen over giraffen en worstenbroodjes. 

Ons gaan geniet van die son.. Tot volgende week!