Nuwe week, nuwe stories

16 september 2018 - Pretoria, Zuid-Afrika

Hallo Nederland!

Daar is ons weer; nuwe week, nuwe stories. 

Afgelopen zondag zijn we een keer naar een Engelse kerk geweest. Het was een kwartiertje rijden, maar een wereld aan verschil met hier. Veel minder blanke mensen en geen woord Afrikaans daar. 

Omdat we pannenkoekenmix gevonden hadden in de supermarkt, wilden we dat graag uitproberen. Dus we deden een poging tot pannenkoeken maken. Maar die poging mislukte volledig, want bakken zonder een goede koekenpan én op maar twee kleine pitjes gaat niet werken. 

Maandagochtend werden onze wegen gescheiden. Maaike en Neline werden naar het Kwamhlanga gebied gebracht, waar ze een week lang stage zouden lopen op de school Musawenkosi. Die school ligt in een sloppenwijk. Zo'n 3 kwartier rijden hiervandaan. 

We (Maaike en Neline) verbleven op het terrein van de school, bij Jeremiah en zijn vrouw: twee ontzettend lieve mensen. We dropten onze spullen daar en mochten gelijk door naar school. Na een korte rondleiding werden we gelijk in het diepe gegooid. We moesten in Graad 5 een Life Skills les geven. We hadden natuurlijk geen flauw idee wat dat inhield, dus we hebben met een groot portie creativiteit een les in elkaar geflanst: spelletjes gedaan op de ground, dansjes in de klas en een vragenrondje over Nederland. Na graad 5 mochten we door naar graad 7. Of we daar even wiskunde wilden geven.. En zo ging het door tot half 3. Na een dag improviseren, dansen en knuffelen met de kindjes, reden we met Jeremiah en zijn hele oude auto naar een winkelcentrum. Die in tegenstelling tot de huisjes daar ontzettend mooi en nieuw was. Wij waren dé bezienswaardigheid, want we waren echt de enige blanke mensen daar. Die avond voor het eerst de kookkunsten van de vrouw van Jeremiah bewonderd, want we kregen echt goed te eten. 

De rest van de week ging er ongeveer hetzelfde aan toe: elke dag werden we voor een klas gezet en moesten we het maar uitzoeken. Eén dag kwam er een leerkracht niet opdagen, dus wij moesten maar de hele dag voor Graad 3 staan. En als je bedenkt dat er bijna geen boeken zijn, alleen een krijtbord en heel weinig knutselspullen, begrijpen jullie dat dit best improviseren was. Om de beurt gaven we een lesje en tijdens elkaars les bereidden we de volgende les vast voor. 

De rest van de dagen vlogen voorbij: 20 keer de hockey pockey dansen, 25 keer hoofd, schouders, knie en teen doen en dan nog wat wiskunde lessen, Engels lessen en een Nederlandse les. De laatste dag was het helemaal feest: de teachers van Graad R t/m Graad 3 hadden een overleg dus wij konden wel even met deze klassen buiten gaan spelen totdat ze klaar waren. Daar stonden we dan met z'n tweeën en vier klassen vol kleine kinderen (waarvan de helft geen Engels kon). Van 8:00 tot 9:00 vermaakten ze zich nog wel, zonder al te veel ruzie. We deden dansjes, ze speelden met hoepels, ballen en windmolentjes. Maar toen was het tijd voor breakfast, dat eet iedereen in z'n eigen klas. En aangezien wij maar op één plek tegelijk kunnen zijn, ging dat natuurlijk totaal mis. Maar het interesseert toch niemand wat daar, want de teachers lopen zelf ook weg uit de klas voor een halfuur of langer.

Na breakfast waren ze nog steeds in overleg, dus we konden weer met ze naar buiten. Tot 10:15u stonden we in de volle zon op de ground, met onder andere een paar bijtende kinderen, schoppende kinderen en kinderen die graag wegliepen. We waren gesloopt aan het einde van de dag én van de week. Maar wat een bijzondere week. Bizar om te zien hoe die kindjes daar leven, hoe het onderwijs in elkaar steekt en hoe ze met probleemkinderen omgaan  (lees: hoe ze niet met probleemkinderen omgaan, want daar wordt niet naar omgekeken). Ondanks dat alles hebben we er wel onwijs van genoten!

Terwijl Maaike en Neline naar Musawenkosi gingen, bleven Anniek en Jaël in Pretoria en gingen ze hun tweede week bij de Johannes Calvijn Skool stage lopen. De school was nog druk met de voorbereidingen en het oefenen voor het 'konsert', dat ze donderdag en vrijdag zouden geven. Maandag werd er dan ook de hele dag geoefend. Dit keer met kleding, dus konden we eindelijk ergens mee helpen. Ook dinsdagavond was er een extra repetitie, nu met alles erop en eraan: decor, licht, geluid, kinderen die geschminkt werden en snelle verkledingen. 
De rest van de week waren er gelukkig wel gewone schooldagen en konden we dus ook lessen geven. Waar de kinderen in graad 7 zeiden tegen Anniek dat ze ook wel Nederlands mocht praten, omdat ze haar toch wel konden verstaan (wat ze natuurlijk niet wilde omdat ze Afrikaans wil leren). Zeiden de kinderen in graad 1 tegen Jaël (nog voor zij zelf ook maar iets had gezegd) dat ze echt geen Nederlands konden verstaan. Maar nadat Jaël uitlegde dat ze gewoon in het Afrikaans tegen de kinderen zou praten en ze als ze het niet begrepen ze dat echt aan mochten geven, waren ze gerustgesteld. Ze vonden het helemaal leuk als er een andere juf voor de klas stond. 
Donderdagavond was het dan eindelijk zo ver: het eerste 'konsert'. Helaas hebben we er niks van kunnen zien, want we waren achter de schermen bezig met de zenuwachtige kinderen rustig houden, schminken, afschminken, helpen omkleden en zorgen dat ze weer op tijd op het podium stonden. Vrijdagochtend mochten de kinderen later op school komen, vanwege het 'konsert' en konden we bezig met de vele onderzoeken die we moeten doen voor school. 

Vrijdagmiddag werden we eindelijk weer herenigd. Maaike en Neline werden door Jelte de Vries bij Saskia gebracht, en Anniek en Jaël kwamen met onze trouwe Toyota Corolla naar Saskia.
Na 'thuis' (Ciara Lodge) een douche genomen te hebben gingen we met z'n vieren naar de McDonalds. Ja, die hebben ze hier ook! En wij stonden ons weer te verbazen hoe het toch kon dat we voor €3,50 p.p. een heel menu konden krijgen. Om 19:00u begon het 'konsert' en mochten we met z'n allen kijken naar de dansende vissen, bijtjes en bouwvakkers. 

Uitslapen lukt niet zo goed meer, dus voor de wekker 's zaterdags waren we weer klaarwakker. Op naar het Lion & Safari park! Daar hebben we in een safaribusje een 1,5 uur durende tocht gemaakt langs leeuwen, cheeta's, giraffen, buffels, struisvogels en zebra's. Hoewel hier nog wel redelijk wat hekken stonden, was het al wel bijzonder om die immense leeuwen op 1 meter afstand te zien lopen. 's Avonds waren we uitgenodigd voor een Oktoberfest op een Duitse school. We vermaakten ons wel met de Duitse hits, bier, wijn en bratwurst. 

Lekker naweek!

Foto’s

5 Reacties

  1. Wim Hellenthal:
    16 september 2018
    Was weer leuk en mooi om jullie te zien en met wat jullie allemaal meemaken en doen! Vind het knap van jullie. Ik wens jullie dan ook heel veel succes. En last but not least Gods zegen gewenst.
  2. Corline Ruiter:
    16 september 2018
    Ha, wat leuk om te lezen! Daar worden jullie nog eens flexibele leerkrachten van, al dat improviseren 😉 goed bezig hoor!
    Ook echt leuk om wat fotootjes te zien!
    Veel succes weer de aankomende week.
    En een hele dikke knuffel voor Neline 😘 Trots op hoe je dat allemaal doet hoor! :)

    Liefs, Corline
  3. Hendrik:
    17 september 2018
    Leuk om zo op de hoogte gehouden te worden en de verhalen te lezen! Zo te zien hebben jullie het leuk daar. Geniet ervan, groet uit Holland
  4. Jan van der laan:
    17 september 2018
    Weer gezellig om jullie belevenissen te lezen.
    Best aanpoten😠
  5. Juffrou Knol :):
    19 september 2018
    Oulik om te lees! Sê groete vir Saskia! Liewe kinders ne?!